کـــــآش چــون پآئـــیز بــودم... کــآش چـون پـآئیــز بــودم
کــآش چــون پـآئیـز خـآمــوش و مـلآل انـگـیز بــودم
بــرگـــ هــآ ـیِ آرزوهـــآیـم یـکآیــک زرد مـــی شــد
آفـــتــآب دیـــدگـــآنـــم ســـــرد مــــی شــــد
آســمـــآنِ ســینـــــه ام پــــــردرد مــی شـــد
نــآگهــآن طوفــآن انــدوهــی به جــآنـم چنـگ مـی زد
اشــک هــایـم همــچو بــاران دامــنم را رنـگ می زد
وَهـــــ ... چــــه زیــــبــــا بـــود اگـــر پــــائــیز بـــودم
وحـــشی و پــــــرشـــور و رنـــــــگ آمـــیــز بــــودم
شاعری در چشم من می خواند ...شعری آسمانی
در کـــنــارم قـــلـــب عــاشـق شعــله مـــی زد
در شـــــــرار آتـش دردی نـهـانـی
نــغــــــــمــــه ی ِ مـــــــن ...
هـــمچـو آوای نســیم پـَـــرشـکـسته
عـطر غــم می ریـخت بــر دل هــایِ خسته
پــیــش رویـــــــم:
چـــهـــره تـــلــخ زمــستـــان جــوانــی
پـــشــت ســـر :
آشـــوب تــابــستــان عــشقــی نــاگـهــانی
ســیــنــه ام:
مـنـزلــگه انـــدوه و درد و بــدگمانــی
کــآش چـون پــآئــیز بــودم ...کــآش چـون پــآئیــز بـودم
|
امتیاز مطلب : 6
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
